"Ταξιδεύω στην πόλη μου-Μαθαίνω γι' αυτήν"

 Φτάσαμε σήμερα το πρωί, Δευτέρα 26 Μαΐου 2025, στο υψηλότερο χωριό των Βαλκανίων με υψόμετρο 1420μ. στο βλαχοχώρι της Πίνδου, την Σαμαρίνα, 

                                                     

ακολουθώντας την δράση "Ταξιδεύω στην πόλη μου-Μαθαίνω γι' αυτήν".

 

  Δείτε ακόμα: ''Ταξιδεύω στην πόλη μου -Μαθαίνω γι' αυτήν"

 

  Πρώτη στάση, ο Μητροπολιτικός Ναός της Σαμαρίνας, η Μεγάλη Παναγιά.

 

Εκεί  υποδέχθηκε  τους  μαθητές  αλλά και τους Δασκάλους  ο ιερέας του χωριού ο πάτερ 

Ευθύμιος.                  

 

  Μας μίλησε όχι μόνο για  την συγκεκριμένη  εκκλησία  αλλά για όλες τις εκκλησίες του χωριού, για τους τοπικούς νεομάρτυρες Αγ.Γεώργιο  και Αγ.Δημήτριο εκ Σαμαρίνας.

 

 

Από τις περιγραφές του πάτερ Ευθυμίου προς τους μαθητές δεν έλειψε και η ιστορία για το γνωστό δημοτικό τραγούδι "Παιδιά της Σαμαρίνας".

 

                                        

 

Στην ενημέρωση για την εκκλησία συμμετείχε και  αρχαιολόγος  από την εφορεία αρχαιοτήτων Γρεβενών  ο κ,Ιωάννης Χατζηγεωργιάδης όπου μίλησε για την Αρχιτεκτονική και ζωγραφική των μεταβυζαντινών μνημείων.

 

Κατά   την επίσκεψη μας στο  ιστορικό μνημείο του τόπου μας δεν θα μπορούσαμε να μην βγούμε μια οικογενειακή φωτογραφία με φόντο το ιερό της Παναγίας και το πεύκο που στέκει αγέρωχο σε αυτό ,από τις αρχές του 20ου αιώνα. 

 

 

 

 Αφήσαμε πίσω μας  τις μαγευτικές  εικόνες και την επιβλητική ομορφιά   της Σαμαρίνας και  αρχίσαμε να κατηφορίζουμε  αργά,διασχίζοντας ένα κατάφυτο δάσος ,όπου το φως του ήλιου έσπαγε μέσα από τα φύλλα,δημιουργώντας παιχνιδιάσματα σκιών και χρωμάτων.Ύστερα από την μαγευτική διαδρομή ,φτάσαμε στο πετρόχτιστο Δοτσικό,ένα ήσυχο χωριό που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από άλλη εποχή.

 

 

 

 

 

Εκεί στην πλατεία του χωριού στέκεται το  πέτρινο γεφύρι το οποίο είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1060 μ.,  υψηλότερο απ’ όλα τα πέτρινα γεφύρια της Μακεδονίας και το μοναδικό της περιοχής, που βρίσκεται μέσα σε οικισμό.

Ο αρχαιολόγος  μας έδωσε πληροφορίες και μας εξήγησε για το πως χτιζόταν αυτά τα θαύματα της τοπικής αρχιτεκτονικής.

 

 

 

  Κηρύχτηκε διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1990.

 

 

 

 Ήρθε η ώρα του φαγητού και ήμασταν στο πλέον  κατάλληλο σημείο του χωριού στην κεντρική πλατεία κάτω από τον πλάτανο

 

 

                                και δίπλα στην βρύση με το καθαρό νερό του τόπου μας. 

 

 

 Δάσκαλοι και μαθητές σαν μια μεγάλη οικογένεια καθίσαμε να φάμε στην πλατεία του χωριού.

 Γεμάτοι από χρήσιμες πληροφορίες  και πολλές εικόνες του τόπου τους οι αυριανοί δημότες αυτής  επιστρέψανε στο 7ο Δημοτικό Σχολείο.

 

 

 

 

 

Καλό καλοκαίρι  σε όλους θα επιστρέψουμε με νέο προορισμό  νωρίς  το φθινόπωρο.

 

 

 

 

Ευχαριστούμε απο καρδιάς:

Τον Πάτερ Ευθύμιο για τον χρόνο του και  την αγάπη του για τα παιδιά. 

 Την Διεύθυνση  7ου Δημοτικού και τους Δασκάλους του.

Την Εφορεία Αρχαιοτήτων Γρεβενων.

 

 

 Γρεβενά

είσαι στο κέντρο αλλά και στην καρδιά μου.